Northern Territory
Door: Gina Moen
Blijf op de hoogte en volg Gina
18 November 2013 | Australië, Darwin
Het is dan zover; ons Gien is aangekomen in Crocodile Dundee land. Het is hier verekkus werm zoals we dat in Brabant zouden zeggen. Douchen heeft bijna geen zin want binnen 5 minuten ben je toch weer bezweet. Maar om wat specifieker te zijn, ik zit dus in Darwin in ' Northern Territory'. Dit gebied heeft een benauwd, tropisch klimaat. De prachtigste vogels met mooie, felle kleuren vliegen hier rond. Ik ben vrijdagavond aangekomen na een tour van drie dagen uit Alice Springs.
Mijn eerste dag in Darwin heb ik eerst puffend doorgebracht om daarna toch de moed te hebben een stadswandeling te maken. Darwin heeft 220.000 inwoners en is de grootste stad van deze provincie. Het is de enige stad/plek die in WOII is gebombardeerd (door de Japanners) wat ook meteen verklaart waarom hier geen historische panden zijn. Vandaag de dag zit hier nog steeds een grote militaire basis (reden voor de bombardementen). Onze gids zei: " Blijf maar mooi uit de buurt van die jongens". Dus dan doe ik dat maar braaf. (Ja ja...) Verder wonen hier veel mijnwerkers wat de stad en de inwoners nog een rauwer imago geeft. ("De mijnwerkers moet je niet eens aankijken!") Ik heb een wandeling gemaakt langs de meest prachtige stranden die ik ooit heb gezien. Helder water, parelwitte stranden en tropische planten. "Even mijn voetjes wat verkoeling geven", dacht ik. Is het water bijna net zo warm als de lucht zelf. Zonde. Was misschien ook maar goed ook anders was ik a la Pamela Anderson de zee in gerend. Dat is nou net hetgene wat je hier niet moet doen. De zee zit in deze periode vol met kwallen die je echt een helse pijn kunnen bezorgen als ze je eenmaal aanraken. Kan in sommige gevallen zelfs dodelijk zijn.
Het regenseizoen kan elk moment beginnen dat de reden is waarom het hier zo benauwd is. Dan kan het in een uur ontzettend hard stormen en vervolgens is het helemaal opgeklaard. De laatste twee dagen heeft het ook goed gerommeld. Spannuuund!
Maar ik heb hiervoor dus twee weken in ' The Outback' doorgebracht. Dat was echt de beste beslissing tot nu toe. Het is daar echt heel mooi. Een aanrader voor iedereen die ooit deze kant op wilt komen. Daarvoor ben ik van Brisbane naar Sydney gevlogen. Op dat moment was de Melbourne Cup aan de gang. Dat is de belangrijkste paardenrace in Australie. Ik was getuige van de finale waarbij Fiorente op het nippertje won. Ik ben helemaal niet zo' n ' paardenmeisje'. Toch kreeg ik tranen in m'n ogen (wat sentimenteel Gien). Iedereen zat vol spanning te kijken en bij de finish sprong iedereen van zijn stoel en begon luid te applaudiseren. Geweldig! Eenmaal in Sydney heb ik even ' hoi' gezegd in mijn oude hostel en de volgende dag vloog ik vroeg naar Alice Springs. Ik zat tussen een koppel uit Canada: twee mannen van 50 met een gezellig gewicht en een leuke snor. Hele aardige mensen. Nog een interessant gesprek gehad over homoemancipatie. Dat vind ik nou zo leuk aan reizen; ik ontmoet echt hele leuke, interessante mensen met hele intrigerende verhalen. Na een gezellige vlucht met lekkere macademia's (ben ik gek op!), waren we dan eindelijk aangekomen.
BAM! Midden in de woestijn. Geen zuchtje wind. Veertig graden en zelfs iets meer. Alles prachtig terracotta-rood. Zoals ik het ooit op de foto's heb gezien. De volgende ochtend vroeg op voor de lange rit naar Uluru (Ayers Rock). 's Avonds hebben we een mooie wandeling gemaakt door King's Canyon. De volgende ochtend hebben we daar een andere route gelopen waarbij we de ' Heart Attack Hill' moesten beklimmen. Dat heb ik geweten. 's Middags wat uurtjes relaxen in de bus om dan eindelijk aan te komen bij de enige echte Ayers Rock. In de verte doemde hij al op. Het landschap is hier zo vlak dat een steen van bijna 500 meter hoog nogal in het oog springt. Het is echt heel indrukwekkend. Heel mysterieus. Alsof de rots een ziel heeft. Had dat vrouwke uit Byron Bay dan misschien toch gelijk. Er zijn verschillende grotten in de Uluru (Aboriginal naam voor Ayers Rock) met allemaal een eigen functie: een grot om te koken, les te geven of als kraambed. Er zijn prachtige wandschilderingen aangebracht door de stammen die daar leefden. 's Avonds hebben we de zonsondergang bekeken wat de Uluru nog een mooiere uitstraling geeft. De dag werd goed afgesloten met een gezellige bbq midden in de Outback op een camping. Daar heb ik voor het eerst kangaroovlees op. Het is best lekker. Smaakt een beetje als biefstuk. We kregen ook worstjes voorgeschoteld wat ik eerst aanzag voor varkensvlees. Bleek het kamelenvlees te zijn. Het smaakte in ieder geval goed!
Er zijn hier sowieso heel veel kamelen. Die zijn hier in de 19e eeuw naartoe gebracht om de woestijn te doorkruizen. Paarden bleken daar niet geschikt voor. Sindsdien leven ze hier in het wild. Er zijn verschillende ' Cattle Stations' waar ze kamelen (eigenlijk dromedarissen) houden. Ik heb op eentje gereden! Wat een enorme beesten zijn dat! Ze maken een heel raar, grommend geluid. Echt grappig.
Tijdens de tour hebben we de nachten in een ' swag' doorgebracht. Dat is een soort slaapmatje en slaapzak in 1. 's Nachts heerlijk naar de sterrenhemel liggen kijken. (De maan is hier gespiegeld!). Ik was in het begin wel een beetje bang voor de dingo's (wilde honden) maar daar heb ik gelukkig geen last van gehad. De laatste dag hebben we een wandeling gemaakt door Kata Tjuta (The Olga's). Heel erg mooi! (zie de foto). Enorme rotsen met een griezelige wind die er doorheen jaagt. Die avond waren we weer terug in Alice Springs. Daar heb ik een paar dagen gratis doorgebracht in ruil voor vijf uur bedden opmaken. Geen slechte deal vond ik. Voor de rest wat uitstapjes gemaakt met m'n engelse kamergenoten.
Afgelopen woensdag ben ik met een andere driedaagse tour naar Darwin afgereisd. We zaten eigenlijk voornamelijk in de bus maar we hebben toch een paar korte, interessante tussenstops gemaakt. Zoals in Wycliff Well dat berucht is om de vele UFO's die ze daar blijkbaar hebben gezien. Waarschijnlijk een oase of een zonnesteek als je het mij vraagt. De laatste ochtend hebben we doorgebracht in Katherine Gorge waar ik wederom heb gekayakt. Alleen ditmaal tussen de krokodillen. Yes....
Ik zit nu te wachten op mijn hostfamily die mij op komt halen. De komende twee weken ga ik op hun boerderij in Livingstone (45 minuten van Darwin) werken voor gratis kost en inwoning. Oftewel, WWOOFen: Willing Workers On Organic Farms. Lijkt me geweldig om daar wat van het boerse leven op te pikken. En om wat kilo's kwijt te raken haha! Toch niet zo'n goed idee om bijna elke dag pasta te eten aangevuld met af en toe een lekkere snack en bier of fris om het mee weg te spoelen.
Gij die mijn blog leest, het ga je goed! Tot over een paar weken!
X Gina (+/- 67 kilo)
Mijn eerste dag in Darwin heb ik eerst puffend doorgebracht om daarna toch de moed te hebben een stadswandeling te maken. Darwin heeft 220.000 inwoners en is de grootste stad van deze provincie. Het is de enige stad/plek die in WOII is gebombardeerd (door de Japanners) wat ook meteen verklaart waarom hier geen historische panden zijn. Vandaag de dag zit hier nog steeds een grote militaire basis (reden voor de bombardementen). Onze gids zei: " Blijf maar mooi uit de buurt van die jongens". Dus dan doe ik dat maar braaf. (Ja ja...) Verder wonen hier veel mijnwerkers wat de stad en de inwoners nog een rauwer imago geeft. ("De mijnwerkers moet je niet eens aankijken!") Ik heb een wandeling gemaakt langs de meest prachtige stranden die ik ooit heb gezien. Helder water, parelwitte stranden en tropische planten. "Even mijn voetjes wat verkoeling geven", dacht ik. Is het water bijna net zo warm als de lucht zelf. Zonde. Was misschien ook maar goed ook anders was ik a la Pamela Anderson de zee in gerend. Dat is nou net hetgene wat je hier niet moet doen. De zee zit in deze periode vol met kwallen die je echt een helse pijn kunnen bezorgen als ze je eenmaal aanraken. Kan in sommige gevallen zelfs dodelijk zijn.
Het regenseizoen kan elk moment beginnen dat de reden is waarom het hier zo benauwd is. Dan kan het in een uur ontzettend hard stormen en vervolgens is het helemaal opgeklaard. De laatste twee dagen heeft het ook goed gerommeld. Spannuuund!
Maar ik heb hiervoor dus twee weken in ' The Outback' doorgebracht. Dat was echt de beste beslissing tot nu toe. Het is daar echt heel mooi. Een aanrader voor iedereen die ooit deze kant op wilt komen. Daarvoor ben ik van Brisbane naar Sydney gevlogen. Op dat moment was de Melbourne Cup aan de gang. Dat is de belangrijkste paardenrace in Australie. Ik was getuige van de finale waarbij Fiorente op het nippertje won. Ik ben helemaal niet zo' n ' paardenmeisje'. Toch kreeg ik tranen in m'n ogen (wat sentimenteel Gien). Iedereen zat vol spanning te kijken en bij de finish sprong iedereen van zijn stoel en begon luid te applaudiseren. Geweldig! Eenmaal in Sydney heb ik even ' hoi' gezegd in mijn oude hostel en de volgende dag vloog ik vroeg naar Alice Springs. Ik zat tussen een koppel uit Canada: twee mannen van 50 met een gezellig gewicht en een leuke snor. Hele aardige mensen. Nog een interessant gesprek gehad over homoemancipatie. Dat vind ik nou zo leuk aan reizen; ik ontmoet echt hele leuke, interessante mensen met hele intrigerende verhalen. Na een gezellige vlucht met lekkere macademia's (ben ik gek op!), waren we dan eindelijk aangekomen.
BAM! Midden in de woestijn. Geen zuchtje wind. Veertig graden en zelfs iets meer. Alles prachtig terracotta-rood. Zoals ik het ooit op de foto's heb gezien. De volgende ochtend vroeg op voor de lange rit naar Uluru (Ayers Rock). 's Avonds hebben we een mooie wandeling gemaakt door King's Canyon. De volgende ochtend hebben we daar een andere route gelopen waarbij we de ' Heart Attack Hill' moesten beklimmen. Dat heb ik geweten. 's Middags wat uurtjes relaxen in de bus om dan eindelijk aan te komen bij de enige echte Ayers Rock. In de verte doemde hij al op. Het landschap is hier zo vlak dat een steen van bijna 500 meter hoog nogal in het oog springt. Het is echt heel indrukwekkend. Heel mysterieus. Alsof de rots een ziel heeft. Had dat vrouwke uit Byron Bay dan misschien toch gelijk. Er zijn verschillende grotten in de Uluru (Aboriginal naam voor Ayers Rock) met allemaal een eigen functie: een grot om te koken, les te geven of als kraambed. Er zijn prachtige wandschilderingen aangebracht door de stammen die daar leefden. 's Avonds hebben we de zonsondergang bekeken wat de Uluru nog een mooiere uitstraling geeft. De dag werd goed afgesloten met een gezellige bbq midden in de Outback op een camping. Daar heb ik voor het eerst kangaroovlees op. Het is best lekker. Smaakt een beetje als biefstuk. We kregen ook worstjes voorgeschoteld wat ik eerst aanzag voor varkensvlees. Bleek het kamelenvlees te zijn. Het smaakte in ieder geval goed!
Er zijn hier sowieso heel veel kamelen. Die zijn hier in de 19e eeuw naartoe gebracht om de woestijn te doorkruizen. Paarden bleken daar niet geschikt voor. Sindsdien leven ze hier in het wild. Er zijn verschillende ' Cattle Stations' waar ze kamelen (eigenlijk dromedarissen) houden. Ik heb op eentje gereden! Wat een enorme beesten zijn dat! Ze maken een heel raar, grommend geluid. Echt grappig.
Tijdens de tour hebben we de nachten in een ' swag' doorgebracht. Dat is een soort slaapmatje en slaapzak in 1. 's Nachts heerlijk naar de sterrenhemel liggen kijken. (De maan is hier gespiegeld!). Ik was in het begin wel een beetje bang voor de dingo's (wilde honden) maar daar heb ik gelukkig geen last van gehad. De laatste dag hebben we een wandeling gemaakt door Kata Tjuta (The Olga's). Heel erg mooi! (zie de foto). Enorme rotsen met een griezelige wind die er doorheen jaagt. Die avond waren we weer terug in Alice Springs. Daar heb ik een paar dagen gratis doorgebracht in ruil voor vijf uur bedden opmaken. Geen slechte deal vond ik. Voor de rest wat uitstapjes gemaakt met m'n engelse kamergenoten.
Afgelopen woensdag ben ik met een andere driedaagse tour naar Darwin afgereisd. We zaten eigenlijk voornamelijk in de bus maar we hebben toch een paar korte, interessante tussenstops gemaakt. Zoals in Wycliff Well dat berucht is om de vele UFO's die ze daar blijkbaar hebben gezien. Waarschijnlijk een oase of een zonnesteek als je het mij vraagt. De laatste ochtend hebben we doorgebracht in Katherine Gorge waar ik wederom heb gekayakt. Alleen ditmaal tussen de krokodillen. Yes....
Ik zit nu te wachten op mijn hostfamily die mij op komt halen. De komende twee weken ga ik op hun boerderij in Livingstone (45 minuten van Darwin) werken voor gratis kost en inwoning. Oftewel, WWOOFen: Willing Workers On Organic Farms. Lijkt me geweldig om daar wat van het boerse leven op te pikken. En om wat kilo's kwijt te raken haha! Toch niet zo'n goed idee om bijna elke dag pasta te eten aangevuld met af en toe een lekkere snack en bier of fris om het mee weg te spoelen.
Gij die mijn blog leest, het ga je goed! Tot over een paar weken!
X Gina (+/- 67 kilo)
-
18 November 2013 - 07:05
Lea:
Hoi Gina,
Weer kei leuk verslag met mooie foto's! Maak je niet druk over je gewicht, je zit nog dik onder mijn eventuele streefgewicht. Als je weer thuis bent heb ik genoeg diëten en boeken die je kunnen helpen met afvallen (althans dat is wat ze beloven).
Kijk weer goed uit de komende tijd.
Veel liefs,
Lea xxxxxx -
18 November 2013 - 07:20
Addie:
Hoi lieve Gina,
Weer een héél leuk verhaal en wat een prachtige foto's.
Mooi dat je het allemaal meemaakt op je "walkabout".
Maak je niet druk om die kilo's het ziet er prima uit.
Veel plezier op de farm, ben heel benieuwd.
Veel liefs XXX
-
18 November 2013 - 08:25
Arthur:
Gezellig gewicht, ha ha ha ha. De beste uitdrukking die ik in tijden gehoord heb. Zullen de weight watchers blij mee zijn ;-) Heel leuk reisverslag. Ben blij voor je met de dingen die je al hebt meegemaakt/gezien. Ben benieuwd hoe het wwoof-en bevalt. X -
18 November 2013 - 09:12
Bas:
Ha Gina,
Veel plezier daar! Succes met het WWOOF-en. Ennuh dat streeft gewicht van ons mam dat varieert nogal... dus daar zal ik me niet druk om maken.... Gewoon genieten!!!
groeten Bas -
18 November 2013 - 12:20
Rianne:
Hoi Gina, wat een mooi reisverslag. Paardenraces zijn echt spannend om te zien en leuk dat jij dat, als niet paardenmeisje, ook een keer hebt meegemaakt. Wat een belevenissen in een paar weken tijd! . Echt super. Fijne weken met het WWWOOF-en.
Groetjes
Rianne en Ed -
18 November 2013 - 12:52
Oma:
hallo gina , prachtige foto,s en je ziet er goed uit . crocodile dundee vind ik zo,n mooi woord. nu word je een echte cow-girl in livingstone .gebruik je lasso goed .op een leuke cowboy .hm.hm,hele fijne weken en ik heb weer genoten van je reisverslag, een dikke knuffel van je oma.xoxox -
18 November 2013 - 17:57
Ria Moen:
Hoi Gina
Erg leuk verslag. Succes met het vervolg van je tour.
Groetjes, ook van Ed. Ria -
19 November 2013 - 20:07
Marjo:
Hoi Gina,
Het klinkt allemaal geweldig. Ik ben stiekum wel een beetje jaloers.
Hééééééél veel plezier en genieten maar! Wij passen ondertussen
op Nederland
Groetjes van Marjo en natuurlijk ook van Ric -
19 November 2013 - 21:06
Jenny:
Heey Gina, Super leuk reisverslag en goed geschreven! Ik ben meteen weer jaloers als ik dit allemaal lees! Behalve een paar dingen dan zoals kilootjes aankomen ;p haha en de hele dag zweten want ik weet hoe vervelend dat is! Geniet vooral van al het moois dat het land te bieden heeft en de dingen die je daar meemaakt pakt straks niemand meer van je af. Gina veel plezier en geniet er voor de volle 100% van.
p.s. wel jammer dat je er niet bij kan zijn met het sint spel, want zonder jou is wel een gemis!
Liefs, Jenny -
20 November 2013 - 14:35
Louise:
Super mooi geschreven weer Gien! Alsof ik er zelf bij ben ;) -
21 November 2013 - 14:03
Henk:
Hoi Gina,
wat goed van jou dat je ook [een beetje] aan mij denkt. Ik weet niet wat voor vogel dat is; dus dat moet je nog wel even uitzoeken. Nu je op een boerderij gaat werken, verwacht ik natuurlijk wel dat je het "boerenvak" binnenkort onder de knie hebt, zodat je voortaan op onze kippen kunt passen als wij op vakantie zijn.
Het zijn leuke verhaaltjes die je schrijft en mooie foto's. Nog heel veel plezier daar in Australië.
En denk er aan: doe de dingen die ik ook zou doen!!!
Groetjes Henk -
22 November 2013 - 11:33
Tante Annie:
Hallo lieve Gina,
Fantastisch!!!! Wat een leuke verhalen, geniet van alles
en pas vooral goed op jezelf.
Veel liefs tante Annie XXX -
28 November 2013 - 22:26
Charlotte:
Hai Gini,
Wat een leuk en mooi verhaal weer! En WAUW, die foto's... Dankjewel voor de verrassende verjaardagskaart en als je terug bent, ligt de nieuwe Uitbreidingsset van 30Seconds alweer klaar!
XxX, Sander en Charlotte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
